نورپردازی سینمایی با 3 منبع نور

برای دانلود رایگان نورپردازی سینمایی با 3 منبع نور با کیفیت full hd 1080p از پلیر سایت یا لینک زیر استفاده کنین

لینک دانلود Link download

به عنوان مثال ، یک صحنه داخلی با نور روز را در نظر بگیرید. کارگردان شروع به انسداد صحنه با بازیگران می کند. بلافاصله ، من در حال مشاهده نحوه ایستادن آنها نسبت به پنجره ها هستم ، که واقعاً منبع اصلی نور برای یک صحنه در روز است.
آیا نور هر یک از پنجره ها چهره بازیگران را مدل می کند و به آنها شکل و کنتراست می دهد؟ سپس این پنجره منبع اصلی من است و مطمئناً من می خواهم با نور مصنوعی برای حفظ قوام هنگام حرکت خورشید در آسمان و پشت ابرها ، آن را تکمیل کنم.
آیا بازیگران پشتشان به پنجره است؟ سپس آن پنجره نور پس زمینه من است. اگر صحنه ای شاد یا عاشقانه باشد ، شاید من واقعاً با این منبع به شهر بروم و یک منبع گرم را از طریق آن فشار دهم تا نور خورشید را نشان دهد.
آیا یکی از پنجره ها سایه های نور کلید را پر می کند؟ سپس از خودم می پرسم که آیا نسبت کلید به پر کردن جایی است که می خواهم. اگر پر شدن خیلی کم باشد ، امروز راه حل معمولاً جست و خیز است – یک تخته پلی یا یک بازتابنده تاشو – به جای اینکه یک لامپ دیگر اضافه کنید. اگر پر شدن بیش از حد وجود دارد یا سایه های خود را ایجاد می کند ، ممکن است از بخش هنری بخواهم برخی پرده های تور را به این پنجره اضافه کند. اغلب اوقات ، پر کردن نور محیطی است که از دیوارها برمی خیزد ، بنابراین من ممکن است سیاه پوستان را روی هر کسی که در داخل قاب نیست قرار دهم.
با توجه به نحوه جهت گیری بازیگران به خورشید و صحنه های شبانه با منابع عملی ، همین روند فكری در مورد فضای بیرونی نور روز اعمال می شود.
این عملکرد روشنایی سه نقطه ای امروز است. این یک سیستم برای طبقه بندی منابع نوری ، تجزیه و تحلیل کارهایی است که آنها انجام می دهند و نحوه کار شما هستند ، نه یک لیست خرید از چراغ هایی که باید تنظیم کنید.
و استفاده از هر سه منبع تعهدی ندارد. به عنوان مثال ، غالباً پر کردن غیر ضروری است ، یا به این دلیل که نور محیط به اندازه کافی وجود دارد ، یا نور کلید آنقدر نرم است که چهره بازیگران را می پیچد ، یا شما به سادگی سایه های سیاه را برای روحیه فیلم می خواهید.
برخی از سینماگران حتی به یک منبع واحد فکر می کنند. به عنوان مثال ، برونو دلبونل صحنه های بسیاری را در هری پاتر و شاهزاده نیمه خون با یک منبع نوری قدرتمند از پشت مجموعه روشن کرد و با تکیه بر نور تابیده شده سایه ها را پر کرد.
مانند بسیاری از قوانین ، نور سه نقطه ای است که ساخته شده است تا شکسته شود اما فقط ثابت می کند که هنوز معتبر است. درک عملکرد منابع نور ، اینکه چگونه آنها بر ظاهر سوژه شما تأثیر می گذارند و اینکه چرا شما ممکن است چنین اثری را بخواهید ، هنوز – و همیشه خواهد بود – برای کار فیلمبرداری کاملاً اساسی است.

Take, for example, a daylight interior scene. The director begins blocking out the scene with the cast. Immediately, I’m looking at how they are standing in relation to the windows, which will realistically be the main source of light for a daytime scene.
Is the light from any of the windows modelling the actors’ faces, giving them shape and contrast? Then that window is my key source and certainly one I’ll want to supplement with artificial light to maintain consistency as the sun moves across the sky and behind clouds.
Do the actors have their backs to a window? Then that window is my backlight. If it’s a happy or romantic scene perhaps I’ll really go to town with this source, pushing a hot source through it to represent strong sunlight.
Is one of the windows filling in the key light’s shadows? Then I’ll ask myself if the key-to-fill ratio is where I want it. If there is too little fill, the solution today is usually bounce — a poly board or a collapsible reflector — rather than adding another lamp. If there is too much fill, or it’s casting its own shadows, I might ask the art department to add some net curtains to this window. Very often, the fill is ambient light bouncing off the walls, so I might place blacks over any that aren’t inside the frame.
The same thought process applies to daylight exteriors, considering how the cast are orientated to the sun, and to night scenes with practical sources.
This is the function of three-point lighting today. It is a system for classifying light sources, of analysing what they’re doing and how they’re working for you, not a shopping list of lamps to set up.
And there is no obligation to use all three sources. For example, often fill is unnecessary, either because there is enough ambient light, or the key-light is so soft that it wraps the actors’ faces, or you simply want black shadows for the mood of the film.
Some cinematographers even think in terms of a single source. Bruno Delbonnel, for example, lit many scenes in Harry Potter and the Half-Blood Prince with one powerful light source from the back of the set, relying on bounced light to fill in shadows.
Like so many rules, three-point lighting is one that is made to be broken but that only proves that it is still valid. Understanding the functions of light sources, how they affect your subject’s appearance and why you might want that effect, is still — and will always be — absolutely fundamental to the craft of cinematography.