مستند کوتاه خارجی Remembering Sandakan

برای دانلود رایگان مستند کوتاه خارجی Remembering Sandakan با کیفیت 720p از پلیر سایت یا لینک زیر استفاده کنین

لینک دانلود link download

ژانر: کوتاه , مستند

امتیاز :

سال ساخت :

مدت پخش : 12:54

زبان فیلم :  انگلیسی

ساخت کشور انگلیس

کارگردان:

بازیگران:

راهپیمایی های مرگ سانداکان مجموعه ای از راهپیمایی های اجباری در بورنئو از سانداکان به رانائو بود که منجر به کشته شدن 2،434 اسیر جنگی متفقین شد که توسط امپراتوری ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم در اقیانوس آرام در اردوگاه اسرای سانداکان به اسارت درآمده بودند. در پایان جنگ ، از میان زندانیانی که در سانداکان و راناو زندانی شده بودند ، فقط شش استرالیایی زنده مانده بودند که همه آنها فرار کرده بودند. به طور گسترده ای تلقی می شود که این تنها بدترین قساوتی است که توسط نظامیان استرالیایی در طول جنگ جهانی دوم متحمل شده است.

در سال 1942 و 1943 ، اسیران استرالیایی و بریتانیایی که در نبرد سنگاپور در فوریه 1942 اسیر شده بودند به شمال بورنئو فرستاده شدند تا اردوگاه های نظامی و اسیران جنگی را در سانداکان ، شمال بورنئو (صباح) بسازند. در راه آهن برمه ، زندانیان مجبور شدند با تهدید اسلحه کار کنند ، و اغلب مورد ضرب و شتم قرار گرفتند در حالی که غذا یا مراقبت پزشکی بسیار کمی دریافت می کردند. در آگوست 1943 ، با هدف كنترل افراد سرباز از طریق حذف هرگونه فرماندهی ، بیشتر اسیران افسر از سانداكان به اردوگاه باتو لینتانگ در كوچینگ منتقل شدند. پس از برکناری افسران ، شرایط برای زندانیان باقی مانده به شدت وخیم شد. جیره ها بیشتر کاهش یافت و زندانیان بیمار نیز مجبور به کار در بند هواپیما شدند. پس از پایان ساخت و ساز ، زندانیان در ابتدا در اردوگاه ماندند. در ژانویه 1945 ، با تنها 1900 زندانی که هنوز در قید حیات بودند ، متفقین در حال پیشروی موفق به بمب گذاری و تخریب میدان هوایی شدند. در همین زمان بود و با اندکی پیش بینی فرودهای متفقین ، فرمانده اردوگاه ناخدا هوشیجیما سوسومی تصمیم گرفت زندانیان باقیمانده را به سمت غرب به داخل کوهها به شهر راناو ، با فاصله تقریبی 260 کیلومتر (160 مایل) منتقل کند. وی ادعا کرد که این دستور سرلشکر بابا ماسائو ، افسر فرمانده ارتش 37 ژاپن است. نوار هوایی ارتش سابق اکنون به عنوان فرودگاه سانداکان شناخته می شود که به شهر سانداکان خدمت می کند.

The Sandakan Death Marches were a series of forced marches in Borneo from Sandakan to Ranau which resulted in the deaths of 2,434 Alliedprisoners of war held captive by the Empire of Japan during the Pacific campaign of World War II in the Sandakan POW Camp.By the end of the war, of all the prisoners who had been incarcerated at Sandakan and Ranau, only six Australians survived, all of whom had escaped. It is widely considered to be the single worst atrocity suffered by Australian servicemen during the Second World War.

In 1942 and 1943, Australian and British POWs who had been captured at the Battle of Singapore in February 1942 were shipped to North Borneo to construct a military airstrip and prisoner-of-war camps at Sandakan, North Borneo (Sabah).As on the Burma Railway the prisoners were forced to work at gunpoint, and were often beaten whilst also receiving very little food or medical attention. In August 1943, with the intention of controlling the enlisted men by removing any commanders, most officer prisoners were moved from Sandakan to the Batu Lintang camp at Kuching. Conditions for the remaining prisoners deteriorated sharply following the officers’ removal. Rations were further reduced, and sick prisoners were also forced to work on the airstrip. After construction had been completed, the prisoners initially remained at the camp. In January 1945, with only 1,900 prisoners still alive, the advancing Allies managed to successfully bomb and destroy the airfield. It was at this time, with Allied landings anticipated shortly, that camp commandant Captain Hoshijima Susumi decided to move the remaining prisoners westward into the mountains to the town of Ranau, a distance of approximately 260 kilometres (160 mi). He claimed that this was an order of Lieutenant General Baba Masao, commanding officer of the 37th Japanese Army. The former military airstrip is now known as Sandakan Airport, which serves Sandakan town.